Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

ΠΑΡΑΜΕΡΙΣΤΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ...

Μου δημιουργείται η εντύπωση ότι ένα μέρος του λεγόμενου αριστερού χώρου, δεν έχει συνειδητοποιήσει ακριβώς την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα . Απέχουν μακράν της κοινωνικής αγωνίας που καθημερινά εκφράζεται με πολλούς τρόπους και σε πολλούς τόνους. Μιας αγωνίας που δεν έχει να κάνει μόνο με την επιβίωση τους, ή αν προτιμούν μερικοί, με τη συνέχιση της μακαριότητας στην όποια μέχρι τώρα βόλεψή τους.
Έχει να κάνει κυρίως, με την διαχείριση των θεμάτων και προβλημάτων που αφορούν μια συντεταγμένη και οργανωμένη σε κράτος κοινωνία. Αυτή η διαχείριση απ' ότι παρουσιάζεται σε εθνικά αλλά περισσότερο σε διεθνή μέσα ενημέρωσης παρουσιάζει ένα τεράστιο έλλειμμα επί σειρά δεκαετιών. Έλλειμμα ηθικής, έλλειμμα αλληλεγγύης, έλλειμμα κοινωνικού και εθνικού συμφέροντος, έλλειμμα ιδεών, αρχών και αξιών τέτοιων που να αποτελούν συνέχεια του "καλή πολιτεία είναι αυτή που έχει άξιους και ικανούς πολίτες. Καλός κυβερνήτης είναι αυτός που στη χώρα του δεν υπάρχουν ούτε πάρα πολύ πλούσιοι, ούτε πάρα πολύ φτωχοί". Για την όλη δυσάρεστη κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, μερίδιο ευθύνης έχει και η αριστερά. και το μερίδιο αυτό θα πρέπει με παρρησία να το επωμιστούν όλοι αυτοί που εξέφραζαν την αριστερά το τελευταίο διάστημα, είτε ανήκουν στο ΚΚΕ, είτε στο ΣΥΝ, είτε στο ΣΥΡΙΖΑ, είτε αλλού. Όλοι όσοι πέρασαν από το Κοινοβούλιο, το Ευρωκοινοβούλιο και τις ηγετικές θέσεις, έχουν ευθύνη. Διερωτώμαι; Πώς είναι δυνατόν ένας γονέας να μην φροντίσει (να μην προσπαθήσει τουλάχιστον) να παραδώσει στα παιδιά του μια καλή υποδομή, πνευματική και υλική ώστε να συνεχίσει την πορεία του γονιού (κράτους) και να την προχωρήσει λίγο παραπέρα; Αναρωτιέμαι. Πώς είναι δυνατόν να επιμένουν οι γονείς υπεύθυνοι για πολλά προβλήματα που κληροδοτούν στα παιδιά, να συνεχίσουν να διαχειρίζονται το παρόν και το μέλλον των παιδιών τους; Πώς είναι δυνατόν να μην αναγνωρίζουν τις ευθύνες τους και να μην στέκονται υποστηρικτικά στις προσπάθειες των νεότερων , των χωρίς ευθύνες, για κατευθύνσεις και προτάσεις δημιουργίας προϋποθέσεων που θα βελτιώσουν καταστάσεις και τρόπο ζωής; Τα όρια μας καθορίζονται από την κοινωνία, δεν είναι κανένας σε θέση ως μονάδα να τα καθορίσει, να τα επιβάλλει. Αν σε κάποιες περιπτώσεις συμβαίνει είναι προσωρινό, αθέμιτο και μη αριστερό. Δεν είναι ούτε αναγκαίο, ούτε υγιές να αυτο-ευτελίζεται το άτομο και η διαδρομή του με προσπάθειες που επιδιώκουν να αποδείξουν τη σημαντικότητα του. Το μέλλον δεν ανήκει στους δοκιμασμένους. Το μέλλον ανήκει στους νέους, τους οραματιστές, τους υγιείς ώριμους και σ' αυτούς που θέλουν μια κοινωνία με ζητούμενα Ειλικρίνειας, Οικονομίας, Δικαιοσύνης. Δώσατε, Πήρατε. Είμαστε πάτσι, έστω και αν πήρατε περισσότερα απ' ότι δώσατε. Να ΄στε καλά. Παραμερίστε για να περάσουν: Οι ειλικρινέστεροι, οι Οικονομικότεροι, οι Δικαιότεροι....Ήρθαν, είναι εδώ, είναι έτοιμοι, είναι δίπλα μας, μιλούν λίγο. Παραμερίστε να περάσουν.......
Γ. Ζαρέντης